o. Marcin Wrzos

profileimage

Jako nastolatek był zuchem w klaso-drużynie w ZHP. Do drużyny przyjęty został w roku 2004, a instruktorem jest od 2005 r. Pełnił wiele funkcji wychowawczych w szczepie. Był opiekunem drużyny harcerzy i wędrowników oraz drużynowym wędrowników, jak i wodzem kręgu starszoharcerskiego. Prowadził kilkanaście obozów, zimowisk i kursów jako komendant (w tym zagraniczne). Pełnił funkcje w chorągwi (szef Komisji Instruktorskiej oraz zastępca komendanta chorągwi), ale chyba najbardziej lubił prowadzić już legendarne kursy (bo niewielu już je pamięta), na które zjeżdżali się harcerze z Polski i nie tylko, np. z Litwy (reaktywował Wielkopolską Szkołę Instruktorską „Kuźnia). Na poziomie związku był kapelanem głównej kwatery harcerzy i członkiem Rady Naczelnej. Aktualnie zostało niewiele: szef kapituły HO w hufcu, kapelan, opiekun kilku prób instruktorskich. Jego miano puszczańskie to: „Roztropny Baobab”.

O. Marcin prowadzi wydawnictwo Misjonarzy Oblatów MN (w tym dwumiesięcznik „Misyjne Drogi” i portal www.misyjne.pl, jest zaangażowany w pomoc misjom oblackim. Pracuje w zarządzie Fundacji Pomocy Humanitarnej „Redemptoris Missio” przy Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Z wykształcenia jest nie tylko teologiem, ale politologiem, dziennikarzem i filologiem polskim. Ma tytuł doktora misjologii i teologii środków społecznego przekazu. Czasem prowadzi wykłady. W wolnym czasie lubi podróże, rozmowy lub nocne czytanie książek z herbatą cytrynową z miodem. Zresztą sam napisał kilka, w tym jedną na podstawie działań naszego środowiska: „Goniec konopny”.

Ma dwa marzenia harcerskie, które chciałby zrealizować: wyjazd na wolontariat ze starszymi harcerkami i harcerzami do Afryki oraz powstanie wędrowniczej drużyny żeglarskiej.